Baner Don Kichotki
Obraz Marka Kraussa

15851


  NataliaNatalia Pietrzak Krauss, urodzona w .1973 roku w Nowym Dworze Mazowieckim, do 2011 roku zamieszkała koło Warszawy w związku z chorobą – porażenie czterokończynowe, na które cierpiała od dzieciństwa, znalazła się w domu opieki społecznej "Kombatant" w Legionowie, tam poznała znanego  malarza, twórcę sztuki ART BRUT Marka Kraussa o PS "Warszawski Nikifor", który jako pierwszy zauważył jej nietypowy talent w zakresie pisania wierszy, zaproponował jej współpracę i pomoc w prowadzeniu działalności artystycznej, a ponieważ zaczęła walczyć o lepsze traktowanie pensjonariuszy przyjęła pseudonim  artystyczny "Don Kichotka" oraz stworzyła  własne motto "moje ciało jest bezradne, a pióro jest moją szablą". Warszawski Nikifor będąc pierwszym nauczycielem - wolontariuszem w Polsce, który uczy w Powiatowej Zespole Szkół i Placówek Specjalnych zaproponował  Poetce, żeby napisała wiersz pt. "świat Dziecka", ten wiersz został wykorzystany  po raz pierwszy w  historii sztuki ART BRUT i  umieszczony na dyplomie dla uczniów Warszawskiego Nikifora którzy otrzymali ów dyplom na zakończenie roku szkolnego, a kwietniu tego samego  roku, Don Kichotka ogłosiła ogólnopolski konkurs literacki pt. "Niepełnosprawny w oczach świata", 14 listopada Don Kichotka wraz Warszawskim Nikiforem przeprowadzili pierwszą prelekcję sztuki ART BRUT dla przedszkola Bajkowy Dom w Jabłonnie natomiast dnia 16 listopada 2011 roku w klubie studenckim "Karuzela" w Warszawie odbyło się zakończenie tego konkursu oraz ogłoszono nazwiska jego Laureatów, zostali nimi Pani Marta Furtak z Lublina oraz Pani Irena kania Surowiec z miejscowości Rudy województwo śląskie, a specjalnym gościem była aktorka Pani Aleksandra Ford - Sampolska, właścicielka Warszawskiego Teatru Literackiego, która odczytała nagrodzone wiersze a sponsorem tego wydarzenia była Don Kichotka. 17 września 2011 roku odbył niezwykły ślub Don Kichotki z Warszawskim Nikiforem,  ten ślub wywołał ogromne zainteresowanie w mediach lokalnych,2 5 listopada 2011 roku w Miejskim Ośrodku Kultury w Legionowie miał miejsce debiut poetycki Don Kichotki, jej wiersze czytała Instruktorka Teatralna Pani Walentyna Janiszewska oraz uczniowie PZSiPS z Legionowa, a pierwszym wierszem zaprezentowanym publiczności był utwór pt. "Jaskółka"  28 grudnia 2011 roku, w ośrodku kultury w Łajskach koło Legionowa odbyła się pierwsza wspólna wystawa obrazów Warszawskiego Nikifora, a których zostały umieszczone wiersze własnoręcznie pisane przez Don Kichotkę w ramach cyklu obrazów pt. „Kraina dzieciństwa”. W 2012 roku została wydania płyta audiobook pt. „Fantazyjny świat Don Kichotki”, Don Kichotka Wykonała serii wiersze biograficznie pt. „Biografia Fryderyk Chopin” do obrazku Warszawskiego Nikifora na specjalnie zamówienie, 13 maja 2012 roku na plenerze w Teodorówce odbyło się spotkanie literackie  na którym wiersze Don Kichotki czytali Walentyna Janiszewska oraz kierownik Teatru " Rampa " na Targówku w Warszawie przy obecnosci elity artystycznej itp. Od 2012 roku Don Kichotka jako wolontariusz razem z Warszawskim Nikiforem w Gminnym Centrum Kultury w Łajskach w każdą środę prowadzą rzemiosło artystyczne dla najmłodszego pokolenia sztukę ART - BRUT. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jej szablą jest pióro 

 Recenzja ta powstała  do debiutanckiej  płyty  Don Kichotki  Audioboku   Pt  '' Czytane  wiersze Natalii Pietrzak  Krauss    

Natalia Pietrzak – Krauss podpisuje swoje wiersze Don Kichotka, bo jak sama mówi, za taką się po prostu uważa. Nie zależy jej na rozgłosie, a poprzez swoje wiersze chce jedynie przemawiać do ludzi niepełnosprawnych, bo ich całkowicie rozumie jak i do ludzi sprawnych.Poprzez swoje wiersze chce dotrzeć do wnętrza ludzi, aby  móc wreszcie zburzyć mur między dotkniętymi chorobą a zdrowymi. Według niej wiersze pisze życie, ona je tylko spisuje na papier. Tworzy pod wpływem impulsu, lub obrazów swego męża – Marka Kraussa. Swoimi wierszami daje nadzieję i wiarę w sens życia oraz dodaje sił tym słabym, sprawnym inaczej ludziom, którzy powinni, jak mówi „brać życie w swoje ręce”. W jej młodym życiu były też chwile załamania, zwątpienia. Ale dzięki wielkiej wierze w Boga i spotkanym na swej drodze ludziom, skończyła się jej samotność zamknięta w czterech ścianach pokoju. To dzięki Markowi, jej miłości do niego, odkryła radość życia, wzięła swoje życie w swoje ręce. Może być dla wielu wzorem i motorem do działania. To właśnie miłość , prawdziwa miłość wyzwoliła w niej radość życia i wolę pisania. Natalia apeluje do ludzi zdrowych, aby zmienili swój stosunek do innych niż oni, ale jednocześnie wzywa ludzi niepełnosprawnych do wejścia w niezrozumiały „świat” ludzi zdrowych. To od ich postawy również wiele zależy. Nie wolno zamykać się w czterech ścianach i narzekać  na zło tego świata. Należy czerpać radość z życia, bez względu na to jakim jest.  Ona jest wspaniałym przykładem, że nie wolno się poddawać, ale dążyć do spełniania swoich marzeń. Natalia spełnia swe marzenia,  ma swoje wieczory autorskie a jej wiersze czytają zarówno uczniowie jak i zawodowi aktorzy. Możliwe to jest i będzie, bo Natalia stała się bardziej otwarta, ufa ludziom i przede wszystkim sobie. Natalia jest osobą stawiającą opór przeciwnościom losu, skutecznie je przezwyciężając. Potrafi śmiać się z innych  a nawet z siebie. Jej wiersze to w większości rymowanki-opowiastki  o przywarach ludzkich. Tak jak jej mąż, jest bystrą obserwatorką życia. Tego nagiego, bez przykrywek.  Cykl wierszy  Grubasy  (również zilustrowanych przez męża autorki) pełni funkcję prześmiewczą , parodiującą, polegającą na przedstawieniu otyłości, jako coraz większego problemu naszych czasów. 

Oto jeden z nich, wiersz Balon: (fragmenty)

Micha kurczaków pieczonych

Tuzin pierogów smażonych 

Pizza grzybowa

Strucla makowa 

Keks bakaliowy miód  akacjowy

Zre bez przerwy szarpie nerwy

Małżonka błaga 

grubasie schudnij w pasie

Bo śmierć cię ułapie (…)

 

Czytając te wiersze o Grubasach przyszedł mi na myśl wiersz Kazimiera Przerwy-Tetmajera „Eviva I’ arte”:

 

Eviva I’ arte Niechaj pasie brzuchy

Nędzny filistrów naród. My, artyści

my, którym często na chleb braknie suchy,

my , do jesiennych tak podobni liści,

I tak wykrzykniem: gdy wszystko nic nie warte,

eviva I’ arte

 

Słowa Pasie brzuchy Tetmajera, skojarzyły mi się z epoką Młodej Polski, bo jest moją ulubioną epoką.  Cykl wierszy Grubasy można odnieść do epoki średniowiecza, do Satyry na leniwych  chłopów  albo z okresu Oświecenia do twórczości Tomasza Kajetana Węgierskiego. Popularność satyry w Oświeceniu wiązała się z całą pewnością z wiarą w słuszność pewnych wartości dominujących w opisywanej dobie. Sytuacja w jakiej znajdowała się Polska dawała mnóstwo możliwości do wskazania nadużyć. Krytykowano, tak jak czyni  to dziś Natalia- wolność obyczajową, nadmierne picie, brak moralności.  Natalia Pietrzak – Krauss w sposób komiczny przedstawia daną historię. Tak jak obraz Marka, tak każdy jej wiersz to odrębna historia. Ważny jest tu użyty styl. Poetka pisze o prostych i generalnie mało istotnych wydarzeniach w taki sposób jakby pisała o czymś szczególnie ważnym. Natalia jest kobietą pogodną i twórczą. Jej wiersze – rymowanki są pogodne, przebija w nich optymizm,  ciekawość i radość z każdego elementu życia.  Natalia jest bardzo płodna , pisze dużo wierszy w cyklach.  Tak jak wspomniany cykl Grubasy czy poprzednie, np. W krainie dzieciństwa. Jej wiersze powstają do kolorowych obrazów Marka i odwrotnie. Tych dwoje kochających się ludzi, wbrew przeciwnościom losu, jest dla siebie wspaniałą inspiracją i natchnieniem. I to jest najpiękniejsze w ich twórczości. Wydaje się, że Natalia jest już pogodzona z rzeczywistością. Bez żalu akceptuje codzienność, przestała walczyć sama ze sobą. Teraz spełniona i zakochana walczy o godność ludzi takich jak Ona i On. Natalia Pietrzak – Krauss ma siłę i motywację do życia bo mimo ograniczeń, może wiele jeszcze osiągnąć. Jej wiersze to nie są zapiski osoby chorej, szukającej wsparcia w rehabilitacji, ale wiersze które dla osób w podobnej sytuacji - znajdą inspirację do podjęcia i realizowania swoich pasji.  Tak jak ona, w ramach swoich fizycznych możliwości. Twórcza obecność umożliwia pokazanie się, daje szansę na samorealizację. Uświadamia potencjalne możliwości, budząc tym samym zaufanie do siebie. Uprawianie sztuki, dzięki jej wielorakim wartościom, wzbogaca życie duchowe. Twórcy niepełnosprawni napotykają na większe trudności niż pełnosprawni. Tworzy może każdy, co jest prawdą uniwersalną, kto posiada wewnętrzną potrzebę wyrażania się. Największą radością Natalii Pietrzak – Krauss jest pisanie wierszy. Natalia koncentruje się na wierszach pisanych w tonacji satyrycznej. Dla niej każdy wiersz ma własny indywidualny żywot. Lubi bawić, rozśmieszać czytelnika,  pokazywać mu, że nie są jej obce te sprawy, które ważne są dla niego. Pisze z potrzeby serca. Jej sposób na życie jest godny naśladowania .Swoim przykładem budzi wszystkich niepełnosprawnych aby kreowali świat wokół siebie i dla siebie. Przecież życie nasze jest trudne, możemy więc nauczyć się dostrzegać każdą, nawet najmniejszą  radość  a dopiero wtedy staje się ono łatwe i piękne.

                                            

 

Anna Czachorowska

 

 

 A oto  recenzja  autorstwa  Mileny Pytel    dziewczynki  z PZSiPS  W Legionowie

 Napisana na temat  pierwszego tomika moich wierszy Pt '' Nastolatka 

 

 Te wiersze napisane są ręką pani Natalii, a pan Marek namalował obrazy. Pan Marek to mój nauczyciel malarstwa.

Wiersze są ładne, dopasowane do obrazów. Są miłe, przytulne i spokojne.

Chcę być wzorową uczennicą. W mojej klasie nikt się nie przezywa, wszyscy się uczą. Podoba mi się też wiersz  o bracie – chciałabym mieć brata i się nim opiekować.

Bardzo łatwe są te wiersze do zgadywania. Co to znaczy? Że wzruszają mnie.

Ale fajne - „Pierwsza miłość”. Ja teraz zakochałam się w Adrianie, a potem zakocham się

 w Kamilu.

Wierszyki są dobre, ale najbardziej podoba mi się to, co pan Marek namalował.

Wszystko razem  mi się podoba.

Umiałabym tak napisać, ale sama nie wiem jak

 

 

 

A oto dwa wiersze napisane dla mnie przez zaprzyjażnioną z nami

 

Znaną Animatorkę Kultury z Wołomina Panią Wandę Lipińską

 

------------------------------------------------------------------------------------

 

Wiersz Pt Do Sztambucha Don Kichotce.

 

" Don Kichotka '' konsekwentna wojowniczka

dążycielka marzycielka czy słodka istotka ?

urokiem swym chce czarować każdego kto ją spotka.

 

Nie walcz z całym światem

to walka Calineczki z Goliatem

Lepiej znaleźć sprzymierzeńca

i nazwać go bratem.

Każda wojna to walka rozumu

z bezrozumnym "Sołdatem"

 

Bronić się trzeba tak samo zaciekle

przed przeciwnikiem i oszczercą

jak i pomylonym zwolennikiem

u którego ni rozumu ni serca.

 

Gdy cię pustka i ból istnienia

popycha w smutek i spleen

przywołaj własny świat i w nim bywaj

stwórz go choćby we śnie

na jawie w każdej złej chwili

ten kolorowy świat przyzywaj.

 

Ciesz się kazdym promykiem słońca.

Krakaniem wrony czy śpiewem słowika

Uśmiechaj się nawet przez łzy,

niech cię szczęście nie mija na życia drodze

i Fortuna wciąż skrzydłem dotyka.

 

Wiersz Pt Siła Bajki.

 

Gdy cię w życiu dopadnie kłopot czy choroba

przypomnij sobie bajki z dzieciństwa i za nie się schowaj

Bo gdy ciężko jest i smutno bajka zaczaruje los

choć na chwile dwie w bajce każda historia nie kończy się źle.

 

Jeśli życie szare chcesz odmienić

a ciemnogród wrze,

zanurz się w bajkę kolorową

jej blask oświetli cię

 

Bo wiesz czy nie wiesz

chcesz czy też nie

twoja własna bajka sama dzieje się.

 

Już od Ezopa bajka pomaga

ukazuje bezpieczną droge

przywraca kolorowe sny

rozpacz, ból ukoi

i zlego dżina już się nie boisz

strwożone serce miłą bajką

do snu ukołysz.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                

 

 
Towarzystwo Przyjaciół Ziemii Przasnyskiej